Nieodłącznym elementem zajęć umuzykalniających dla przedszkolaków są spektakle – przedstawienia dla rodziców, dziadków, itp.

Przepełnione są radością i płaczem występujących dzieci, zdenerwowaniem Pań prowadzących. A z drugiej strony rozrzewnionymi oczami wzruszonych Mam. Ojcowie w tych  wyjątkowych chwilach zamieniają się w profesjonalnych kamerzystów z telefonami w dłoniach.

Pozytywów wynikających z tego typu ćwiczeń teatralnych jest bardzo wiele, między innymi:

– Dzieci ćwiczą się w głośnym i wyraźnym mówieniu

– Uczą się jak opanować swoje emocje i jak zostać na scenie a nie pobiec i przytulić się do Mamy, która jest tak blisko

– Trenują pamięć, zapamiętując długie sekwencje tekstów, ruchów, piosenek

– Uczą się współdziałania w grupie wykonując w tempie i na czas różnego rodzaju tańce czy układy choreograficzne

– Pracują nad bardzo trudnym w tym wieku, skupieniem uwagi

Niejednokrotnie są to jedyne tego typu doświadczenia w życiu dzieci. Gdyby podobne spektakle był częściej przygotowywane w szkołach i byłby obowiązkowe dla wszystkich uczniów z pewnością oswoiłyby młodych ludzi z egzaminami ustnymi czy wystąpieniami publicznymi. Umiejętność ta jest niezastąpiona w życiu dorosłym.

Zachęcajmy więc nasz dzieci do także takiej aktywności.

Na zdjęciu tańczę z dziećmi taniec Aniołków ułożony do “Walca F-dur” J. Brahmsa”